Namaste! Een dag vol overweldigende nieuwe indrukken..
Namaste!
Tapaai-laai kasto chha? Ma-laai raamro chha!
Mero naam Shenna ho. Mero desh Holland en ma volunteer ho. Ma, oxford maa kaam gar-chhu.
Ma-laai Nepaali man par-chha!
Zoals je kunt lezen hebben we gister dus de taalles gehad! We kregen les van Prem, ontzettend lieve man die een klein schooltje heeft in het centrum van Pokhara. We kregen taalles in zijn nieuw
huis waar de nieuwe school komt. Ook worden hier gastverblijven in gebouwd, dus mocht je ooit naar Pokhara gaan dan ben je hier in goede handen!
Na de taalles werd ik opgehaald door Raju en Bhumi. Raju en Bhumi zijn leraren op Oxford, waar ik vrijwilligerswerk ga doen. En bij Raju slaap ik in het gastgezin. Ze brachten me meteen door naar
school waar ik kennis maakte met de directeur Prem en alle kinderen. De mensen zijn zo ontzettend vriendelijk en gastvrij. Ze willen alles voor je doen! Ik werd in de hogere klassen begroet met een
liedje en in de lagere klassen willen ze allemaal m'n hand aanraken. Daarna mocht ik mee naar de voetbalwedstrijd van school. Ik dacht gewoon aan een gezellig wedstrijdje maar het was op een heel
groot veld en veel mensen uit de stad komen kijken!
Ik was de enige "blanke" en ik werd dan ook door iedereen aangestaard.. dit voelt best ongemakkelijk!
Na de wedstrijd ben ik met Raju mee gereden naar het gastgezin. Raju mag ik ook Dai noemen.. dat betekent grote broer in het Nepalees en dat is heel normaal om ze zo te noemen. Thuigekomen maakte
ik kennis met de vrouw van Raju: Bouzhi (betekent vrouw van broer).
Ik ging even naar mijn kamer toe om m'n spullen uit te ruimen en even rustig te zitten. Toen ineens kwam de cultuurshock even binnen; wij hebben het zo goed. Ik ben hier te gast in een "rijke"
familie met een "groot" huis maar het is nog steeds "arm" in onze ogen. Ook de taalbarrière is best een puntje als je alleen een project gaat doen; mensen praten wel engels maar toch praat je niet
zo makkelijk.
Ik hoorde ineens de deur open gaan van mijn kamer en toen ik achterom keek stond daar een te schattig meisje die rustig op mij af kwam lopen en een diepe buiging maakte.
Haar naam is Annusha en ze is de dochter van Raju. Ze vroeg of ik mee ging thee drinken en ik was even vergeten hoe ik me een paar minuten daar voor had gevoeld.
Ook heb ik kennis gemaakt met de rest van het gezin; baba, amaa, en Didi. De ouders van Raju en de zus van zijn moeder wonen allemaal in hetzelfde huis. De ouderen spreken natuurlijk geen Engels
maar ze zijn zo ontzettend gastvrij en lachen alleen maar!
Daarna kwam Teuntje, de andere vrijwilliger die een paar dagen met mij in dit gastgezin verblijft. We hebben gezellig gekletst met z'n allen totdat het ineens begon te stortregenen. Het was zo erg
dat de stroom weer uitviel en we daarom pas laat konden eten. Het eten bestond uit Dal Bhat; rijst met linzen en chutney; iets wat ik de komende weken alleen maar ga eten....
X
Reacties
Reacties
Ha Shenna,
Leuke berichten die je schrijft. Is hartstikke leuk voor het thuisfront kunnen we het een beetje mee beleven. Goed te lezen dat de reis is meegevallen. Veel plezier en geniet van deze belevenis!
Super lief je berichtje! Dankjewel, komt helemaal goed. Ik geniet ieder moment!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}