Wat een prachtige dag vandaag! De dag begon goed met een heerlijk ontbijtje: yoghurt met heeeel veel vers fruit; yummie in my tummie!
We konden helaas niet naar school vanwege de strikes: de bussen staakten. De reden hier voor is omdat de maoisten vandaag in opstand kwamen en in het verleden zijn er bomaanslagen in bussen geweest. Ook zijn de winkels gesloten en rijden er geen auto's omdat de kans is dat ze stenen door de ruiten gegooid krijgen. Het was dus echt mega rustig op de weg!! Alleen wat scooters kwamen voorbij en voor de rest ging iedereen lopend.
Omdat we niet wilden thuiszitten, gingen we met Dai (Raju) mee naar het belastingkantoor ( het bleek een groot hok te zijn met een paar kleine raampjes; totaal niet wat je verwacht bij een overheidsgebouw). Dit was 20 min lopen ongeveer. Het voelde weer even alsof ik in Nederland was met een paraplu in m'n hand, alleen de reden dat ik hem vandaag gebruikte is niet vanwege de regen maar vanwege de felle zon.

Op de terugweg namen we een andere route en liepen we langs de Slums (sloppenwijk). Onderweg stopten we bij een klein hokje met een paar stoeltjes er in. Raju vroeg of we zin hadden in een ijsje. Ik keek nog een keer om me heen, keek hem verbaasd aan, en sloeg het aanbod vriendelijk af. Hij lachtte en zei dat dit de beste ijssalon was dus dat ik me geen zorgen hoefde te maken en dat ze nog 2 winkels hebben in Pokhara. Best verrassend zo'n ijssalon in de Slums..

Nadat we thuis terug kwamen werden we weer verrast met een groot bord vers fruit. Dus mam; je hoeft je dus geen zorgen te maken over mijn vitaminetekort ;) Had ik trouwens al verteld dat lychees aan de bomen in de tuin groeien?! BLIJER KUN JE ME NIET MAKEN!
Vervolgens vroeg Annusha of we een spelletje wilden spelen. Verrassend genoeg was dit mens erger je niet! Omdat niks, maar dan ook niks in Nepal te vergelijken is met Nederland, zijn de spelregels van mens erger je niet ook heel anders.

Daarna besloot ik om even een wasje te gaan doen. Ik was druk bezig alle natte was, midden op het balkon, uit te hangen totdat ik ineens besefte dat ik nog nergens ondergoed heb zien hangen? Dragen ze dat überhaupt wel? Ik voel me dan ook een beetje bezwaard om mijn strings in het midden van het balkon tentoon te stellen en heb braaf een plekje gezocht waar ze iets minder in het zicht hingen...

Wat later op de dag werd ik er weer opnieuw aan herinnerd waarom dit ook alweer het regen seizoen wordt genoemd; het kwam met emmers uit de lucht gevallen. (Ik zou zo ook weer even een paar foto's van het verhaal op fb zetten) de heftige regenbuien gaan gepaard met stroomuitval. Het is dan mega donker en een zaklamp is zeker geen overbodige luxe.
We gingen spelen met de kinderen en werden uitgenodigd bij de onderburen. We hebben foto's gekeken en een rondleiding gehad door haar huis (lees: garagebox). De buren beneden hebben een soort elektrische auto en de kinderen wilden dat we mee gingen in de laadbak. Dit was zo leuk! De kinderen vonden dit ook fantastisch, en waren aan het schateren als we over de drempels gingen zodat we een beetje werden gelanceerd.

Toen we thuis kwamen stond het eten op ons te wachten. Een vreemde combinatie van rijst, fruit, friet, tomatenketchup en Kroepoek stond op ons te wachten. Je kunt wel zien dat het een rijk gezin is aangezien ze elke dag iets anders eten en rekening willen houden met wat wij eten.
Ik vroeg aan Annusha of ze vaker friet eten. Ze schudt met haar hoofd. Dit is zo mega verwarrend want blijkbaar betekend dat hier "Ja". Je kunt knikken wat natuurlijk 'ja' betekend, met je hoofd schudden betekend 'nee', maar hier kennen ze ook nog de regenboog beweging. Dat is met je hoofd schudden alleen dan in de vorm van een regenboog, en dat betekend ook weer 'ja'. Vandaar dus ook elke keer de miscommunicatie i guess.....