Zondagavond zijn Nienke en ik de wedstrijd gaan kijken in goed gezelschap van onze Duitse vrienden. Toen we naar huis wilden gaan begon het ineens ontzettend hard te regenen dus besloten even te wachten.. hadden we beter niet kunnen doen. Het werd natuurlijk alleen maar erger. Natuurlijk viel ook nog eens de stroom uit waardoor je gewoon niks meer kunt zien. We waren een beetje doelloos aan het wachten en ineens werd de boel verlicht door de langs rijdende auto. DE STRAAT WAS KWIJT. De hele straat was onder water gelopen maar doordat er geen verlichting was kon je gewoon precies niet zien waar je liep. En ik ben al niet zo groot dus ik stond op bepaalde stukken letterlijk tot aan m'n knieeen in het water. Heb echt nog nooit zo iets meegemaakt. En steeds als er een flits van het onweer kwam waren we ontzettend blij want dan konden we tenminste 5 meter de goede richting op huppelen.
Uiteindelijk veilig maar compleet doorweekt het hotel binnengelopen. Weer een ervaring rijker!

Maandag ging ik weer terug naar het gastgezin en was stiekem heel benieuwd hoe het met Muis zou gaan. Muis is mijn huismuis die ik per toeval ontdekte toen er 2 grote kakkerlakken in m'n kamer liepen. Ik rende naar Raju en vroeg of hij ze wilde weghalen (ik ben een held op sokken. Letterlijk die avond). Hij kwam m'n kamer binnen en zag iets wegrennen. Dus ik vroeg wat dat was, zegt hij; oh thats probably the little mouse. That sneaked in before you came". Dus ik ging nadenken en bedacht me dat hij er dus al dik 2 weken zat. Zonder eten en drinken... dus de volgende dag zit ik stiekem in de prullenbak te graaien op zoek naar een koekje, staat Annusha ineens verbaasd te kijken wat ik aan het doen ben... beetje awkward maar vervolgens toch een koekje kunnen vinden en die in de hoek klaargelegd voor Muis. Volgende dag wil ik m'n tas pakken om naar school te gaan, heeft die gewoon door m'n tas heen gebeten. De boef. Dus was wel een beetje boos op hem maar waarschijnlijk had ik hetzelfde gedaan. Misschien zelfs al na 3 dagen..
Maar goed, ik was dus best wel benieuwd om hem weer te zien maandag! Kom ik m'n kamer binnen, ruik ik al een vreemd luchtje, kijk ik vervolgens in de prullenbak ligt het levenloze lichaampje van Muis daar... samen met nog een mini muis... Ik hoop dat ze de laatste twee weken van hun leven zich thuis hebben gevoeld bij mij. Wie weet tot in een volgend leven. R.i.p muis + mini, ik zal jullie (proberen) nooit te vergeten.