Dinsdag was de laatste avond in Pokhara en hoe kun je je herinneringen beter koesteren dan ze op je lijf te laten vereeuwigen... we hebben een tattoo laten zetten (:
We dachten doe eens gek, en hebben onze liefde laten bezegelen. Het staat toch in het Nepalees dus niemand kan het verder lezen.

Grapjuuuh. We hebben wel echt een tattoo laten zetten maar niet voor elkaar natuurlijk ;)

Daarna hebben we Raju een berichtje gestuurd en gevraagd wat zijn plannen waren. Ook kwamen we Stuart en David (2 mannen van de trekking) tegen en zijn we met z'n allen een drankje gaan doen.
We hadden nog niet gegeten dus daarna zijn Raju bram en ik naar een Nepalees restaurantje waar we de meest lekkere Dal Bhat gegeten hebben (Damn dit ga ik missen, bijna m'n nieuwe lievelingse geworren).

Woensdag zijn we aangekomen in Kathmandu na een 9 uur durende busrit. Jeetje wat een verschil met Pokhara. Het is zo druk op straat en zo vies ineens.. Ook ben ik helemaal gedesoriënteerd na 5 en half week in Pokhara geleefd te hebben, de straten in Kathmandu lijken echt identiek aan elkaar te zijn.
We zijn vanaf buspark naar Thamel gelopen om een hotel te zoeken en toen liepen we ineens David tegen het lijf! We zijn mee naar zijn hostel gelopen (Yeti guesthouse) en hebben daar ingecheckt. Hij was Sjoerd weer tegen het lijf gelopen en zijn wat gaan eten en vervolgens wat gaan drinken bij Purple Haze. Dit is een of ander rockcafe wat er heel tof uit zag, maar zodra de band begon te spelen we ineens instant doof leken.

Donderdag zijn we naar een van de grootste stoepa's geweest; Buddnath. Helaas is het door de aardbeving flink verwoest en zijn ze het aan het renoveren. Het was dus niet zo spectaculair als we hoopten.
's avonds ge-meet met Aster en Juul en hapje gaan eten bij Bamboo club. De drankjes waren erg goedkoop en konden we natuurlijk niet weerstaan. BananenLassie + wodka; BEST DRINK EVER. we zaten een beetje te chillen en naast ons zat een groepje gekke dronken rijke Nepalezen veel herrie te maken. Om zich te verontschuldigen kwam een van hun bij onze tafel staan en vroeg waar wij vandaan kwamen. Hij ging helemaal uit z'n plaat toen hij hoorde dat we Nederlanders waren en ging meteen een lijstje opnoemen met alle plaatsen waar hij was geweest; Alkmaar, Rotterdam, Amsterdam, Utrecht, Limburg en vooral madurodam niet te vergeten haha. Ook vertelde hij dat hij in Nijmegen was geweest, hoe fucking grappig is dat?! Hij wist over de Waal te vertellen en hoe veel hij daar van houdt (je kunt maar ergens van houden natuurlijk) en dat hij vrienden in Ewijk heeft wonen.. hoe toevallig?! En even serieus, nepalezen krijgen nooit een visa om NL te bezoeken en deze vent heeft gewoon meer plaatsen in Nederland bezocht dan ik zelf. Wauw.

Gister zijn we naar Durbar Square in Kathmandu geweest om een beetje de toerist uit te hangen. De weg er naar toe was ook een avontuur op zich. We kwamen ineens door allemaal kleine straatjes met allemaal winkels voor de locals. Er waren marktjes en het vlees lag aan de straat. Het was zo chaotisch en druk maar tegelijkertijd ontzettend indrukwekkend. Heel anders dan Thamel en veel minder toeristisch, het leek alsof we al in India waren beland.
Op durbar square staan veel tempels en ook daar heb je allemaal oude ministraatjes.
Verder zit daar nog het huis van de Kumari (een klein gek meisje die aanbeden wordt als God en die 1 keer per dag voor het raam verschijnt om te zwaaien). We liepen er natuurlijk even naar binnen en tegelijkertijd waren er ook een paar Chinezen met een gids. We bleven een beetje er bij in de buurt en ja hoor, daar was onze Kumari. (Waarschijnlijk hebben de Chinezen geld gegeven en dan kan ze nog wel eens random verschijnen ) We hebben er welgeteld 10 seconden mogen zien maar helaas kunnen we het bewijs niet leveren; er mochten absoluut geen foto's gemaakt worden. Jullie teleurstelling is hier te voelen..

S avonds zijn we weer wat gaan eten met Juul en Aster en wilden eigenlijk een karaoke bar opzoeken maar helaas was deze nergens te bekennen. Wel zijn we uiteindelijk, na heel veel drankjes, beland bij een of andere discotheek. We hebben even staan dansen en toen we in de rokersruimte zaten besloten we het spelletje Headsup te spelen. Echt te hilarisch. Het is een app, een soort wie ben ik, en je moet de telefoon op je hoofd houden en de anderen moeten uitbeelden wat er op staat. Bram lag ineens midden op de grond om een sneeuwengel na te gaan doen en Aster snapte even niet meer wat een yo yo was (ze beelde een of andere slechte rap positie uit van een gangster tot ze erachter kwam dat dat speelgoed bedoeld werd). We kregen natuurlijk heel wat scheve gezichten en op de grond gelegen van het lachen.

Vandaag even de laatste dingetjes geregeld voor India, zoals de vlucht boeken (beter te laat dan nooit) en dan gaat het morgen toch echt gebeuren....... ben zo benieuwd! Er wordt zoveel slechts gezegd over het land; de mensen, de cultuur, de drukte en vooral de viezigheid. En we zijn al zo veel gewaarschuwd voor een cultuurshock, maar toch kan ik niet wachten om het met eigen ogen te zien!

Dont you worry chickencurry ;)

Welterusten x